De laatste tijd coach ik veel mensen en daardoor heb ik gemerkt dat ik de beschikking heb over een bepaald talent. Ik word daar heel blij van en heb besloten om dat talent te ontwikkelen tot een expertise. De stappen die ik daarvoor moet nemen zijn reeds gezet. Dit heeft me tegelijkertijd ook aan het denken gezet. Waarom hebben mensen het zo zwaar? Waarom lukt het ze niet om hun patroon te doorbreken? En nog belangrijker… Waarom vervallen ze weer in oude patronen?

Vanuit de kern opereren wil zeggen dat je vanuit je emotie handelt. Jouw waarden, jouw visie, jouw identiteit, jouw overtuigingen, etc. Vanuit jezelf kan je stralen en stappen maken omdat je het vanuit je hart doet. Dit zijn intrinsieke drijfveren en die stimuleren je energie en je staat. Echter, door invloeden van buitenaf raken we onszelf kwijt. Anderen projecteren hun visies, waarden en overtuigingen op ons, waardoor wij uiteindelijk beslissingen met ons hoofd maken. Het resultaat is dat je ‘the same old shit’ krijgt.

De 3 stappen voor een doorbraak heb ik al een keer toegelicht. Je begint met strategie om te bepalen hoe je voor die doorbraak moet zorgen. Vervolgens kies je een ander verhaal. Een verhaal dat zo boeiend en aantrekkelijk is, waardoor jij enthousiast wordt om die doorbraak te beleven. Uiteindelijk hoef je jezelf dan alleen nog maar in de juiste staat te brengen. Dan zit je energie, ademhaling en adrenaline zo hoog dat het haast vanzelf gaat. Is een doorbraak voldoende dan?

Nee! De training stopt nooit! Het moet een nieuwe gewoonte worden. Verhoog je standaard en zorg dat wat je eigenlijk zou moeten doen, verandert in wat je absoluut MOET doen! Dan is het niet meer een kwestie van terugvallen in oude patronen, maar een kwestie van dat je van je nieuwe pad bent afgegleden waar je zo snel mogelijk weer naar terug moet. Committeer jezelf aan je nieuwe doel. Zeg wat je doet en doe wat je zegt. Dit creëert verwachtingen waar je voor jezelf en mogelijk ook naar je omgeving toe op wordt getoetst om te zien of je ze waarmaakt.

Neem het heft in eigen handen en ga ervoor. Niemand gaat het voor je doen. Herken je het wanneer je een goed idee hebt en dat mensen zeggen dat ze je steunen, maar vervolgens het laten afweten? Ben je ook zo zat dat je altijd achter mensen aan moet zitten om ze op sleeptouw te nemen? Dit verschijnsel ben je waarschijnlijk wel mee bekend. Het verschil is dat de mensen die daadwerkelijk doorzetten uiteindelijk ook de overwinning behalen. In mijn ogen is dat leiderschap…

Vorig jaar keek ik op naar diverse mensen, maar naarmate de tijd verstreek werd dat minder. Dat kwam deels doordat ik zelf groeide, maar ook omdat ik de ware aard van deze mensen leerde kennen. Dit waren toevallig mensen die vooral goed konden praten, maar in de praktijk altijd wel een reden om iets niet te hoeven doen. Zodra ik dan stappen nam en resultaat boekte, gingen ze me vervolgens dwarsliggen en mijn progressie en groei dwarsbomen. Erg teleurstellend, maar tegelijkertijd iets waarvan ik steeds vaker zie dat dit ‘het spel’ is. Nieuw doel? Zo snel mogelijk uit die bubbel ontsnappen en op zoek naar hogere sferen en niveaus.

Mijn leiderschap is een struggle die al terug gaat naar toen ik 16 jaar oud was. Als aanvoerder van mijn voetbalteam nam ik mijn rol erg serieus. Zo erg dat ik ruzie met mijn ouders kreeg waarop ik besloot mijn aanvoerdersband in te leveren. De coach wist me te overtuigen dat ik mijn band hield.

‘Of je het nou wilt of niet Pascal… Jij BENT de leider van het team, dus je blijft gewoon aanvoerder’. Ik heb gemerkt dat leiderschap betekent dat jij eigenlijk het team dient door eerst alles zelf te doen, zodat zij uiteindelijk volgen. Goed voorbeeld doet volgen. Grappig dat ruim 10 jaar later ik nog steeds dezelfde struggles heb moeten afleggen voor bijvoorbeeld Speaker’s Night en ook voor het opzetten van mijn mastermindgroep. Waarschijnlijk zal het nog vaker voorkomen… Maar dat is niet erg… Want ik ben een LEIDER!